ایلیا د سینا غره ته تښتي

۱نو بیا اخاب خپلې ښځې ایزابل ته دا ټولې خبرې وکړې چې ایلیا څه کړي وو او څنګه یې د بعل نبیان ووژل. ۲هغې ایلیا ته یو استازی واستاوه چې هغه ته داسې ووایي: <زما خدایان دې ما ووژني که سبا تر دې وخته پورې ستا سره هماغسې کار ونه کړم لکه څنګه چې تا د هغو نبیانو سره کړی دی.>

۳ایلیا ووېرېده او د خپل ژوند د ژغورلو په خاطر وتښتېد. کله چې هغه بئرشبع ته چې په یهودا کې ده راغی، خپل نوکر یې هلته پرېښود. ۴هغه په خپله یوه ورځ په دښته کې سفر وکړ. د جارو بوټي ته ورسېده، د هغه لاندې کښېناست او دعا یې وکړه چې مړ شي. هغه وویل: <ای څښتنه، نور بس دی! زما ژوند واخله، زه د خپلو نیکونو څخه بهتر نه یم.> ۵وروسته بیا هغه د بوټي لاندې پرېوت او ویده شو.

ناڅاپه یوې فرښتې هغه لمس کړ او ورته ویې ویل: <پاڅېږه او وخوره.> ۶هغه شاوخوا ته وکتل او ویې لیدل چې سرته یې یوه ډوډۍ چې په تودو سکرو باندې پخه شوې وه او د اوبو منګی ایښی ؤ. هغه ډوډۍ وخوړله او اوبه یې وڅښلې او بېرته څملاست.

۷د څښتن فرښته د دوهم ځل دپاره راغله، هغه یې لمس کړ او ورته ویې ویل: <پاڅېږه او وخوره، ځکه چې ډېر اوږد سفر دې مخې ته پروت دی.> ۸نو هغه پاڅېد، ډوډۍ یې وخوړله او اوبه یې وڅښلې. د هغو خواړو په وسیله هغه قوت وموند او څلوېښت ورځې او څلوېښت شپې یې سفر وکړ ترڅو سینا یعنې د خدای غره ته ورسېد. ۹هلته یوې څمڅې ته ورننوت او شپه یې په کې تېره کړه.

څښتن ایلیا ته ورښکاره کیږي

ناڅاپه څښتن د ایلیا سره خبرې وکړې: <ای ایلیا، دلته څه کوې؟>

۱۰هغه ځواب ورکړ: <مطلق قادر څښتنه خدایه، ما یوازې ستا خدمت کړی دی او هغه هم تل په شوق سره. مګر اسراییلیانو تا سره خپل لوظ مات کړی دی، ستا د قربانۍ ځایونه یې وران کړي دي او ستا نبیان یې وژلي دي. یوازې زه پاتې یم او اوس هغوی هڅه کوي چې ما هم ووژني.>

۱۱څښتن هغه ته وویل: <بیرون ووځه او زما په حضور کې په غره باندې ودرېږه.>

څښتن په هغه ځای باندې تېر شو او یو سخت او قوي باد راوالوت چې غونډۍ یې سره جلا کړې او تیږې یې میده میده کړې، مګر څښتن خپله په هغه باد کې نه ؤ. باد ودرېد او وروسته بیا زلزله وشوه، مګر څښتن په خپله په زلزله کې نه ؤ. ۱۲د زلزلې څخه وروسته اور راغی، مګر څښتن خپله په اور کې نه ؤ. له اور څخه وروسته یو نرم اواز راغی. ۱۳کله چې ایلیا دا اواز واورېد، خپل مخ یې په چپنه باندې پټ کړ، بیرون ووت او د څمڅې په خوله کې ودرېد.

په اواز کې ورته وویل شول: <ای ایلیا، دلته څه کوې؟>

۱۴هغه ځواب ورکړ: <مطلق قادر څښتنه خدایه، ما یوازې ستا خدمت کړی دی او هغه هم تل په شوق سره. مګر اسراییلیانو تا سره خپل لوظ مات کړی دی، ستا د قربانۍ ځایونه یې وران کړي دي او ستا نبیان یې وژلي دي. یوازې زه پاتې یم او اوس هغوی هڅه کوي چې ما هم ووژني.>

۱۵څښتن هغه ته وویل: <په کومه لاره چې راغلی یې بېرته په هماغې لارې د دمشق دښتې ته لاړ شه. بیا ښار ته ننوزه او د حزائیل سر په تېلو غوړ کړه چې هغه د سوریې پادشاه شي. ۱۶همدارنګه د نمشي زوی ییهو د اسراییلو د پادشاه په توګه وټاکه او د شافاط زوی الیشع چې د آبل محوله څخه دی هم وټاکه چې ستا په ځای نبي شي. ۱۷هرڅوک چې د حزائیل له لاسه د وژل کېدو څخه وژغورل شي هغه به د ییهو په لاس ووژل شي او هرڅوک چې د ییهو څخه وتښتي د الیشع په لاس به ووژل شي. ۱۸خو بیا به هم زه اووه زره نفره په اسراییلو کې ژوندي پرېږدم – یعنې هغه ټول چې ماته وفادار دي، بعل ته یې سجده نه ده کړې او نه یې د هغه بت ښکل کړی دی.>

الیشع ته بلنه ورکول

۱۹ایلیا لاړ او الیشع یې وموند چې په یوه جوړه غوایانو باندې یې قلبه کوله. یوولس جوړه غوایان د هغه څخه مخکې وو او په دولسمې جوړې باندې هغه خپله قلبه کوله. ایلیا خپله چپنه وایستله او الیشع ته یې ورواغوستله. ۲۰الیشع خپل غوایان پرېښودل، د ایلیا پسې یې منډه کړه او ورته ویې ویل: <پرېږده چې خپل مور او پلار ښکل کړم او د هغوی سره خدای پاماني وکړم او بیا به درسره لاړ شم.>

ایلیا ځواب ورکړ: <لاړ شه، زه ستا مخه نه نیسم.>

۲۱نو الیشع هغه پرېښود، خپل غوایان یې واخیستل او هغه یې حلال کړل. هغه د قلبې سامان وسوزاوه او غوښه یې ورباندې پخه کړه. هغه یې خلکو ته ورکړه او هغوی وخوړله. وروسته بیا هغه د ایلیا پسې روان شو او د هغه خدمتګار شو.