اوتلاسام ساباق
دې يوې کونډې او قاضي مثال
۱عيسیٰ خپل شاګردون ته دا مثال رواړ چې اغا ته ويروشائي چې ار وخت بايد داعو وکو او ايڅکله نااميده نه شي. ۲يغ وويل، ”په يوه شار کې يو قاضي و چې نه دې خدائ نه ډاريده او نه يې دې خالکې پيروه لارله. ۳په دا شار کې يوه کونډه وه چې ار وخت و اغا ته روتله او دې خپل حق په خاطر و يې ورته زورئي کړلې او ويل و يې چې دې مو او دې مو دې ديشمن ترميانځ لنجه کې دې مو سره انصاف وکه. ۴قاضي ډير وخت نه غوشتل چې څه وکو، خو اخر اغا دې خپل ځون سره وويل: ’که څه هه زه نه دې خدائ نه ډاريژمه او نه دې خالکې پيروه لارمه، ۵خو دا چې دغې کونډې موته سارخوژي پيدو کړيې دو، بيا زه و دې يغې سره انصاف وکمه. که نه، بيا و اغا ار وخت روڅي او مو و تنګاوي.‘“
۶بيا عيسیٰ وويل، ”ووروئي چې دا بې انصافه قاضي څه ويائي. ۷ايا خدائ و دې خپلې غوره شويې خالکې سره چې شپه او وريځ ورته فريودينه کو، انصاف ونه کو؟ ايا دې يغې سره و په مراسته کړلې کې ځانډ وکو؟ ۸زه درته يايمه چې اغا و زر دې يغې سره انصاف وکو. خو کله چې دې انسان زيائي روشي، بيا ايا اغا و دې منځکې په مخ داسې څوک پيدو کو چې ايمون ولري؟“
دې يوه فريسي او ټيکس ټولاوينکي مثال
۹په دغ رانګ عيسیٰ دې يغې خالکې دې پوره چې په خپل ځون ډاډمن وي چې نيک خالک دي او نور يې الک ګاڼل، دا مثال رواړ: ۱۰”يو وخت دوه کاسون چې يو فريسي او بل ټيکس ټولوينکائي و دې داعو دې پوره بيت المقدس ته لوړل. ۱۱فريسي ودريده او دې خپل ځون سره يې داسې داعو وکړه: ’اې خدايه! دې تو شکر کمه چې دې نورې په رانګ حرص، نه بې ايمونه او زناکور نه يمه او نه دې دغې ټيکس ټولاوينکي په رانګ يمه. ۱۲زه په افته کې دوې وريځې روژې نسمه او څه چې ګټمه دې يغې لاسمه برخه ويرکاومه.‘ ۱۳خو اغا ټيکس ټولاوينکائي لرې ويلوړ و او تر داغا چې نه يې غوشتل چې پوس اسمون ته وکسي، خو خپله سينه يې واله او ويل يې: ’اې خدايه! په مو ګونانګور راحم وکه.‘“
۱۴عيسیٰ وويل، ”زه توس ته يايمه چې اغا ټيکس ټولاوينکائي چې خپل کير ته لوړ شه باخشل شوائي دائي، نه اغا فريسي. دې ځکه ار څوک چې خپل ځون ستر ګڼي، اغا و خور شي او ار څوک چې خپل ځون عاجز کو، بيا اغا و سرلوړائي شي.“
عيسیٰ واړيکيې ته براکات ويرکاوي
(متي ۱۹: ۱۳ - ۱۵ او مرقوس ۱۰: ۱۳ - ۱۶)
۱۵ځنې خالکې و عيسیٰ ته خپل واړيکي رواستل چې خپل لوس په اغا بندې کشيژدي. کله چې شاګردونې دا وليدل بيا اغا يې سپک کړل، ۱۶خو عيسیٰ اغا واړيکي خپل ځون ته رو وغوشتل او ويې ويل، ”پريژدئي چې واړيکي موته روشي، اغا مه مانې کاوئي، دې ځکه چې دې خدائ بدشائي دې داسې خالکې دو. ۱۷په يقين سره زه توس ته دا يايمه چې ار څوک چې دې خدائ بدشائي دې يوه واړيکي په څير ونه مني، بيا ايڅ کله و اغا ته وير دننه نه شي.“
مالدار خالک او دې خدائ بدشائي
(متي ۱۹: ۱۶ - ۳۰ او مرقوس ۱۰: ۱۷ - ۳۱)
۱۸يوه يهودي مشر دې عيسیٰ نه پشتنه وکړه، ”اې نيک ايستوذه! زه بايد څه وکمه چې تل پوتې ژواندين وګاټمه؟“ ۱۹عيسیٰ يغ ته وويل، ”ويلې موته نيک يائې؟ دې خدائ نه وره بل ايڅوک نيک نه دائي. ۲۰ته په حکمينه بندې پئيژې: زنا مه که، قاتل مه که، غلا مه که، دې درويغې شائدي مه ويرکاوه او دې خپل مور او پلور عزت که.“ ۲۱يغ ساړي ځاوب ويرکه، ”مو دې ځوونئ دې وخت نه په دا ټول حکمينه عمل کړائي دائي.“ ۲۲کله چې عيسیٰ دا ورويدل بيا يغ ته يې وويل، ”په تو کې ويس هه دې يوه شي کامائي شته. ار څه چې لرې اغا خارڅ که او پائسې په غريبون بندې وويشه، بيا ته و په اسمون کې خزونې ولرې، بيا روشه او دې مو پيروي وکه.“ ۲۳کله چې اغا ساړي دا خبره ورويدله بيا ډير غمجن شه، دې ځکه چې اغا ډير مالدار ساړائي و. ۲۴کله چې عيسیٰ وليدل چې اغا غمجن شه بيا ويې ويل، ”دې مالدارې خالکې دې پوره دې خدائ په بدشائي کې نناواتل څومره ګرون کور دائي. ۲۵دې ستنې په سروي نه دې ايش تيريدل اسون دي په دا نه چې يو مالدار ساړائي دا دې خدائ بدشائي ته وير نناوځي.“ ۲۶کيمې خالکې چې دا ورويدل، بيا دې يغ نه يې پشتنه وکړه، ”بيا څوک کړائي شي چې خلوصين وميمي؟“ ۲۷عيسیٰ ځاوب ويرکه، ”اغا څه چې دې انسانونې دې پوره نه کيدينکي دي، اغا دې خدائ دې پوره کيدينکي دي.“
۲۸پطروس وويل، ”وکسه، ميژ خپل ار څه پريشي دي او په تو پسې راون شوي يي.“ ۲۹عيسیٰ اغا ته وويل، ”اې، په يقين سره زه توس ته دا يايمه ار څوک چې دې خدائ دې بدشايئ دې پوره خپل کير، خپله شځه، وريڼه، مور او پلور او الودينه پريژدي، ۳۰بيا اغا و په دا دنيو کې دې دغې څو چنده بادال تر لوسه کو او په اخيرات کې و تل پوتې ژواندين ولري.“
عيسیٰ دې درام وور دې پوره دې خپل مارګ په حق کې پيشګوئي کو
(متي ۲۰: ۱۷ - ۱۹ او مرقوس ۱۰: ۳۲ - ۳۴)
۳۱بيا يغ خپل دولاس شاګردون ګوشي کړل او يغې ته يې وويل، ”وروئي! ميژ ويس يروشلم ته څي او اغا څه چې پيغمبرونې دې انسان دې زي په حق کې ليکلي دي، اغا و پيره شي. ۳۲اغا و غير يهوديونې ته په لوس ويرکړلائي شي. اغا و په مالانډې ووائي، سپکاوائي و يې وکو او لياړې و په توئي کو. ۳۳اغا و په کوړې ووائي او و ويې ويژني، خو په درمه وريځ و بيا روژواندائي شي.“ ۳۴خو شاګردون په دا خبرې پوئي نه شول، دې ځکه چې دې دغې خبرې معنی دې يغې نه پټه سوتل شويې وه او اغا نه پئيدل چې عيسیٰ دې څه شي په حق کې خبرې کړلې.
عيسیٰ يو ړيند سولګار سترګاور کاوي
(متي ۲۰: ۲۹ - ۳۴ او مرقوس ۱۰: ۴۶ - ۵۲)
۳۵کله چې عيسیٰ اريحا شار ته نژدې شه، بيا يو ړيند ساړائي په ليار کې نوست و او خير يې غوشته. ۳۶کله چې يغ ساړي دې ګاڼ شمير خالکې اووزينه چې په اغا ځوئي کې تيرېدل ورويدل، بيا پشتنه يې وکړه، ”څه خبره دو؟“ ۳۷يغې ورته وويل، ”عيسیٰ ناصري په دا ليار تيريژي.“ ۳۸بيا يغ سيرې وواللې، ”اې عيسیٰ دې داود زامنه! په مو راحم وکه.“ ۳۹کيم خالک چې په عيسیٰ نه مخکې راون وي، اغا ساړائي يې سپک که او ورته ويې ويل، ”غلائي شه.“ خو يغ نور هه په چګ اووز سيرې کړې، ”اې دې داود زامنه! په مو راحم وکه.“ ۴۰بيا عيسیٰ ودريده او امر يې وکه چې اغا ساړائي يغ ته رووالي. کله چې ويرنژدې شه، بيا عيسیٰ ځنې پشتنه وکړه: ۴۱”څه غوړې چې درته ويې کمه؟“ يغ وويل، ”اې شوغليه! غوړمه چې سترګاور شمه.“ ۴۲عيسیٰ يغ ته وويل، ”سترګاور شه، ته خپل ايمون روغ کړې.“ ۴۳او اغا په مخ سترګاور شه او په داسې حال کې چې دې خدائ ثنا يې ويله، په عيسیٰ پسې راون شه. کله چې خالکې دا ار څه وليدل، بيا ټولې دې خدائ ثنا وويله.