عيسیٰ دې خپلې شاګردونې دې پوره داعو کو
1 په داغا خبرې نه دې ورستې عيسیٰ پورته اسمون ته وکاتل او ويې ويل، ”پلوره، اغا ساعت رو راسيدلائي دائي. خپل زي ته جلال ويرکه ترڅو چې زيائي دې هه تو ته جلال دير کو، 2 ځکه چې تو يغ ته په ټول انسانون بندې واک او اختيار وير کړائي دائي ترڅو اغا ټول خالک ته چې يغ ته دې وير سپورلي دي، تل پوتې ژواندين ويرکو. 3 او تل پوتې ژواندين دا دائي چې اغا وپيژاني چې ته ګوشائي رشتينائي خدائ يې او عيسیٰ مسيح چې تو رو لاژلئ دائي، وپيژاني. 4 مو دې يغ کور په سار ته رساولې سره چې تو روته رو سپورلائي و په دا دنيو کې تو ته جلال دير که. 5 اې پلوره! ويس مو ته دې په خپل حضور کې جلال رو که، اغا جلال چې دې دنيو دې پيدوئشت نه مخته مې دې تو په حضور کې لوره.
6 مو دې تو نوم اغا خالک ته چې په دنيو کې دې غوره که او مو ته دې روکړل، وير وپيژونده. اغا دې تو وي او تو مو ته روکړل او يغې دې تو په کلام بندې عمل کړائي دائي. 7 ويس اغا پئيژي چې ار څه چې تو رو کړي دي اغا دې تو دې خو نه دي. 8 ځکه چې اغا پيغام چې تو مو ته روکړائي دائي اغا مې يغې ته رساولئ دائي او يغې قابيل کړائي دائي. اغا پئيژي چې دا رشتيا دي چې زه دې تو دې خو نه روغلائي يمه او په دا بندې ايمون لري چې زه تو رو لاژلئ يمه.
9 زه دې يغې دې پوره داعو کمه، دې دنيو دې پوره يې نه کمه. زه دې يغې خالکې دې پوره داعو کمه چې تو رو ته روکړي دي ځکه چې اغا دې تو دي. 10 زه چې کيم خالک لارمه اغا دې تو دي او دې تو سره چې کيم خالک دائې اغا دې مو دي او دې يغې په وسيله دې مو جلال جاوات شوائي دائي. 11 زه نور په دا دنيو کې نه پوتې کيژمه او دئ و ليا په دا دنيو کې پوتې وي او زه تو ته دير راون يمه. اې سپيڅليه پلوره، دې خپل نوم په قدرات سره اغا خالک چې مو ته دې رو کړي دي وسوته، ترڅو اغا سره يو وي لکه څرنګې چې ميژ سره يو يې. 12 اغا وخت چې زه دې يغې سره ومه اغا مې په يغ نوم چې تو روته رو کړائي و وسوتل او دې يغې نه يو هه الوک نه شه، بغير دې يوه نه چې بايد الوک شي ترڅو دې خدائ دې کلام وئينو رشتيا شي. 13 خو زه ويس تو ته دير راون يمه او ترڅو پره چې زه په دا دنيو کې يمه دا خبرې کمه دې دغې دې پوره چې اغا په خپل زړينه کې په پيره رانګ داسې خواشولي ولري لکه دې مو خواشولي. 14 مو دې تو کلام يغې ته وراسوو خو دې دنيو خالکې دې يغې نه کرکيې وکړله، ځکه چې اغا دې دغې دنيو نه دي لکه څرنګې چې زه دې دغې دنيو نه يمه. 15 زه تو ته دا داعو نه کمه چې اغا دې دغې دنيو نه لرې کې بلکې دا سول کمه چې اغا دې شيطون نه وسوتې. 16 لکه څرنګې چې زه دې دغې دنيو نه يمه نو اغا هه دې دغې دنيو نه دي. 17 اغا دې خپل کلام په وسيله چې رشتينائي کلام دائي، وقف که چې دې تو خيذمات وکو. 18 لکه څرنګې چې تو زه دنيو ته رو ولاژلمه بيا مو هه اغا دنيو ته لاژلي دي. 19 مو خپل ځون وقف که چې دې تو خيذمات وکمه، دې دغې دې پوره چې اغا هه په رشتيا دې تو خيذمات ته وقف شي.
20 زه خالي دې دغې شاګردونې دې پوره داعو نه کمه بلکې دې يغې خالکې دې پوره يې هه کمه چې دې دئ دې پيغام په وسيله په مو بندې ايمون روري. 21 زه داعو کمه چې اغا دا سره يو وي. اې پلوره، لکه څرنګې چې ته په مو کې يې نو پريژده چې اغا دا هه په ميژ کې وي، ترڅو دې دنيو خالک په دا بندې ايمون ولري چې زه تو رو لاژلئ يمه. 22 کيم جلال چې تو موته رو کړائي وه اغا مو دئ ته ويرکه ترڅو اغا سره يو وي لکه څرنګې چې زه او ته سره يو يې. 23 زه په اغا کې پنډيژمه او ته په مو کې پنډيژې، ترڅو اغا په پيره توګه سره يو وي او دې دنيو خالک په دا پوئي شي چې زه تو رو لاژلئ يمه او اغا در بندې دامره ګرون دي لکه څرنګې چې زه در بندې ګرون يمه.
24 اې پلوره، کيم خالک چې تو موته رو کړي دي زه غوړمه چې چيرته چې زه يمه اغا دا هه دې مو سره وي، ترڅو دې مو جلال وويني چې تو موته روکړائي دائي، ځکه تو دې دنيو دې پيدوئشت نه دې مخکې دې مو سره مينه کړيې دو. 25 اې عادل پلوره! دنيو ته نه وپيژاندلې خو مو پيژاندالائي يې او دئ پئيژي چې تو زه رو لاژلئ يمه. 26 مو ته اغا ته وير وپيژاندلې چې ته څوک يې او نور و دې هه وير وپيژانمه ترڅو اغا مينه چې ته يې په مو کې لرې په اغا کې يې هه ولرې او زه و په اغا کې پنډيژمه.“