لاسام ساباق
دې طالوق په حق کې دې عيسیٰ تعليم
(متي ۱۹:۱-۱۲ او لوقا ۱۶:۱۸)
۱بيا عيسیٰ دې يغ ځوئي نه راون شه او دې يهوديې سيمې ته چې دې اردن دې سيند په بله غوړه پراته دو، لوړ شه. يو وور بيا ګاڼ شمير خالک ورته روغلل او دې خپل عادات دې مخې يې يغې ته تعليم ويرکاول شيري کړل.
۲ځنې فريسيون روغلل او دې دغې دې پوره چې اغا وازموئي، بيا يې پشتنه ځنې وکړه، ”ايا دا راوو دو چې يو ساړائي دا خپله شځه طالوقه کو؟“ ۳عيسیٰ په ځاوب کې دې يغې نه پشتنه وکړه، ”موسیٰ دې دغې په حق کې توس ته څه حکم کړائي دائي؟“ ۴يغې وويل، ”موسیٰ اجازات وير کړائي دائي چې يو ساړائي کړائي شي چې خپلې شځې ته طالوق نومه ويرکو او اغا پريژدي.“ ۵خو عيسیٰ يغې ته وويل، ”موسیٰ دا حکم دې دغې دې پوره توس ته وليکه چې دې توسې زړينه ساخت وي. ۶خو دې دنيو دې پيدوئشت نه داسې وه: ’خدائ انسانون نر او شځه پيدو کړل. ۷په دا واجې بندې ساړائي خپل مور او پلور پريژدي او دې خپلې شځې سره يوځوئي شي ۸او دواسره يو سيرات شي.‘ بيا اغا و نور دوا کاسون نه بلکې يو کاس وي. ۹لکه څرنګې چې خدائ اغا سره يوځوئي کړي دي، انسان بايد اغا سره ګوشي نه کو.“
۱۰کله چې اغا په څټ کير ته نناوتل، بيا شاګردونې دې دغې په حق کې دې عيسیٰ نه پشتنه وکړه. ۱۱يغ ورته وويل، ”ار څوک چې خپله شځه طالوقه کو او دې بلې شځې سره ووده وکو بيا اغا دې خپلې اوالينئ شځې په مخ کې زنا کو. ۱۲په دا رانګې که يوه شځه خپل ميړه ته طالوق ويرکو او دې بل ساړي سره ووده وکو بيا اغا هه زنا کو.“
عيسیٰ واړيکيي ته براکات ويرکاوي
(متي ۱۹:۱۳-۱۵ او لوقا ۱۸:۱۵-۱۷)
۱۳خالکې عيسیٰ ته خپل واړيکي ووړکي رواستل چې خپل لوس په اغا بندې کشيژدي، خو شاګردونې اغا سپک کړل. ۱۴خو کله چې عيسیٰ اغا وليدل چې اغا څه کو بيا خاپه شه او خپلې شاګردونې ته يې وويل، ”واړيکي پريژدئي چې موته روشي، اغا مه مانې کاوئي، دې ځکه چې دې خدائ بدشائي دې داسې خالکې دو. ۱۵په يقين سره زه توس ته دا يايمه ار څوک چې دې خدائ بدشائي دې يوه واړيکي په څير ونه مني اغا و ايڅ کله هه وير دننه نه شي.“ ۱۶بيا عيسیٰ واړيکي په غيژ کې ونيول او خپل لوس يې دې يغې په سرينه بندې کشياش او اغا ته يې براکات ويرکه.
مالدار خالک او دې خدائ بدشائي
(متي ۱۹:۱۶-۳۰ او لوقا ۱۸:۱۸-۳۰)
۱۷کله چې عيسیٰ په خپله ليار راون و بيا يوه ساړي رومنډه کړل او دې يغ په مخکې په ګينډې شه او پشتنه يې ځنې وکړه، ”اې نيکه ايستوذه! زه بايد څه وکمه چې تل پوتې ژواندين وګاټمه؟“ ۱۸عيسیٰ يغ ته وويل، ”ويلې مو ته نيک يائې؟ بې دې خدائ نه بل ايڅوک نيک نه دائي. ۱۹ته په حکمينه بندې پئيژې: زنا مه که، قاتل مه که، غلا مه که، په درويغې شائدي مه ويرکاوه، ټاګي مه که او دې خپل مور او پلور عزت که.“ ۲۰يغ ساړي ځاوب ويرکه، ”ايستوذه، مو دې ځوونئ دې وخت نه په دا ټول حکمينه بندې عمل کړائي دائي.“ ۲۱عيسیٰ يغ ته وکاتل او په يغ بندې يې مينه روغله او ورته ويې ويل، ”په تو کې دې يوه شي کامائي شته، لوړ شه ار څه چې لرې اغا خارڅ که او پائسې يې غريبون ته ويرکه بيا و ته په اسمون کې خزونې ولرې او بيا روشه دې مو پيروي وکه.“ ۲۲په داغا خبره دې يغ څيره باداله شوه او غمجن لوړ شه، ځکه چې اغا ډير مالدار ساړائي و.
۲۳عيسیٰ خو او شو وکاتل او خپلې شاګردونې ته يې وويل، ”مالداري خالک ته دې خدائ په بدشائي کې نناواتل څومره ګرون کور دائي.“ ۲۴شاګردون دې يغ په خبرې حيرون شول، خو عيسیٰ يورې بيا يغې ته وويل، ”اې باچيونې، دې خدائ بدشائي ته نناواتل څومره ګرون کور دائي. ۲۵دې ستنې په سروي بندې دې ايش تيريدل اسون دي په دا نه چې يو مالدار ساړائي دا دې خدائ بدشائي ته وير نناوځي.“ ۲۶شاګردون ډير زيوت حيرون شول او يو بل ته يې وويل، ”بيا څوک کړائي شي چې خلوصين مينده کو؟“ ۲۷عيسیٰ يغې ته وکاتل او ويې ويل، ”دې انسان دې پوره دا ګرونه دو خو دې خدائ دې پوره نه، دې ځکه چې دې خدائ دې پوره ار څه ممکن دي.“ ۲۸بيا پطروس يغ ته وويل، ”وکسه، ميژ ار څه پريشي دي او په تو پسې راون شوي يې.“ ۲۹عيسیٰ وويل، ”په يقين سره زه توس ته دا يايمه ار چا چې دې مو او دې مو دې زري دې رساولې په خاطر خپل کير يا خپل وريڼه يا خوانديې يا مور او پلور يا خپل الودينه يا خپلې منځکې پريشيې وي، ۳۰په داغا دنيو کې و ويس اغا سل ګينه لوس ته روري. اغا و سل ګينه کورينه، وريڼه، خوانديې، مانديې، الودينه او منځکې لوس ته روري او دې دغې سره و وځوريژي او په اخيرات کې و تل پوتې ژواندين مينده کو. ۳۱خو ډير چې ويس اوال دي اغا و اخير شي او ډير چې ويس اخير دي اغا و اوال شي.“
عيسیٰ دې درام وور دې پوره دې خپل مارګ په حق کې پيشګوئي کو
(متي ۲۰:۱۷-۱۹ او لوقا ۱۸:۳۱-۳۴)
۳۲عيسیٰ دې خپلې دولاسې شاګردونې سره دې يروشلم په ليار راون و او عيسیٰ په شاګردون نه مخته راون و. شاګردون حيرون پوتې وي او کيم خالک چې په يغې پسې راون وي وډاريدل. عيسیٰ يور بيا خپل دولاس شاګردون ګوشي کړل او ورته ويې ويل چې په يغ بندې و کيمه پيشه کيژي. ۳۳او يغې ته يې وويل، ”کسئ، ميژ ويس يروشلم ته څي او دې انسان زيائي و مشرون امامون او دې شريعت عالمون ته په لوس ويرکړلائي شي. او اغا و په دې مارګ حکم وکو او غير يهوديونې ته و يې وسپوري. ۳۴اغا و په يغ بندې مالانډې ووائي، لياړې و وير توئي کو، په کوړې و يې ووائي او مړ و يې کو، خو درې وريځې ورستې و بيا روژواندائي شي.“
دې يعقوب او يوحنا غوشتنه
(متي ۲۰:۲۰-۲۸)
۳۵بيا دې زبدي زامن يعقوب او يوحنا عيسیٰ ته ويراغلل او ورته ويې ويل، ”ايستوذه، ميژ چې څه دې تونه غوړي اغا دې ميژ دې پوره وکه.“ ۳۶عيسیٰ دې يغې نه پشتنه وکړه، ”دې مونه څه غوړئي چې درته ويې کمه؟“ ۳۷يغې ورته وويل، ”کله چې ته دې خپل جلال نه ډاکې بدشايئ په تخت بندې کشينې بيا ميژ ته اجازات روکه چې يو دې شي لوس او بل دې ګڅ لوس ته کشيني.“ ۳۸عيسیٰ يغې ته وويل، ”توس نه پئيژئي چې څه غوړئي. کيمه پيوله چې زه يې تشمه، توس اغا تشلائي شئ او يا کيمه بپتسمه چې موته روکاول کيژي توس يې وخستائي شئ؟“ ۳۹يغې ځاوب ويرکه، ”اې، ميژ يې کړائي شي.“عيسیٰ يغې ته وويل، ”کيمه پيوله چې زه تشمه، توس و يې وتشئ او کيمه بپتسمه چې زه يې وخلمه، توس و يې هه وخلئ. ۴۰خو دا دې مو په اختيار کې نه دي چې څوک و دې مو شي يا کيڼ لوس ته کشيني. دا ځائينه دې يغې خالکې دې پوره دي چې دې مخته نه ورته تايور شوي دي.“
۴۱کله چې نور لاس شاګردون دې دغې نه خبر شول، بيا دې يعقوب او يوحنا نه خفا شول. ۴۲بيا عيسیٰ اغا روغوشتل او ورته ويې ويل، ”توس پئيژئي چې کيم خالک دې غير يهوديونې حاکمون ګاڼل کيژي، اغا په خپل خالک بندې مشري کو او مشرون يې ورته خپل زور وشائي. ۴۳خو په توس کې دا داسې نه وي، که په توس کې څوک غوړي چې مشر شي بيا اغا دا دې توسې ټولې خيذماتګور شي ۴۴او په توس کې چې څوک غوړي چې مشر شي، بيا اغا دا دې توسې ټولې خيذماتګور شي. ۴۵دې ځکه چې دې انسان زيائي دې دغې دې پوره ندائي روغلائي چې خيذمات يې وشي بلکې دې نورې خيذمات وکو او خپل ژوند دې ډيرې خالکې دې پوره قربان کو.“
عيسیٰ بارتيماوس سترګاور کاوي
(متي ۲۰:۲۹-۳۴ او لوقا ۱۸:۳۵-۴۳)
۴۶بيا اغا دې اريحا شار ته روغلل او کله چې عيسیٰ دې خپلې شاګردونې او ګاڼ شمير خالکې سره دې شار نه واتل بيا يو ړيند سولګار چې بارتيماوس نوميده او دې تيماوس زيائي و دې ساړک په غوړه نوست و. ۴۷کله چې اغا خبر شه چې دا ناصري عيسیٰ دائي، بيا يې په سيرې بريد وکه، ”اې عيسیٰ، دې داود زامنه! په مو بندې راحم وکه.“ ۴۸ډيرې خالکې اغا سپک که او ورته ويې ويل چې غلائي شه، خو يغ نورې هه سيرې والې، ”اې دې داود زامنه، په مو بندې راحم وکه.“ ۴۹عيسیٰ ودريده او ويې ويل، ”يغ ته ژاغ وکئ چې روشي.“يغې اغا ساړي ته ژاغ وکه او ورته ويې ويل، ”خواشول پنډيژه، چګيژه، اغا دې غوړي.“ ۵۰بيا يغ خپل څاپينړائي يو طاراپ ته سنړ ويه، دې خپل ځوئي نه روچګ شه او عيسیٰ ته روغائي. ۵۱عيسیٰ يغ ته وويل، ”دې مو نه څه غوړې چې درته ويې کمه؟“يغ ړونده ساړي ځاوب ويرکه، ”اې مو ايستوذه، زه غوړمه چې په څټ بيا سترګاور شمه.“ ۵۲عيسیٰ يغ ته وويل، ”ويرڅه، ته خپل ايمون روغ کړې.“په مخ اغا سترګاور شه او په عيسیٰ پسې راون شه.