دوه ويشتام ساباق
دې عيسیٰ دې ويژنلې دوسيسه
(متي ۲۶: ۱ - ۵ او مرقوس ۱۴: ۱ - ۲ او يوحنا ۱۱: ۴۵ - ۵۳)
۱دې پاطيرې ماړئي اختر چې دې فسحې په نومه مشهور و، نژدې شه. ۲مشرونې امامونې او دې شريعت عالمونې اڅه کړله چې يوه ليار پيدو کو چې عيسیٰ وويژني، خو دې خالکې نه ډاريدل.
يهودا اسخريوتي دا ته روضي کيژي چې دې عيسیٰ سره خيانت وکو
(متي ۲۶: ۱۴ - ۱۶ او مرقوس ۱۴: ۱۰ - ۱۱)
۳بيا شيطون دې يهودا اسخريوتي په زړه کې چې دې يغې دولاسې شاګردونې نه و، نناوت. ۴يهودا لوړ شه او دې مشرونې امامونې او دې بيت المقدس دې سوتينکيې افسرانو سره يې په دا حق کې خبرې وکړې چې څرنګې عيسیٰ اغا ته په لوس ويرکو. ۵اغا ډير خواشول شول او دې يغ سره يې دې پائسې وعده وکړه. ۶بيا يهودا ورسره ومنله او يوه شه موقع يې غوشته چې کله دې عيسیٰ سره نور خالک نه وي اغا ته يې په لوس ويرکو.
دې فسحې دې اختر تايوري
(متي ۲۶: ۱۷ - ۲۵ او مرقوس ۱۴: ۱۲ - ۲۱)
۷بيا دې پاطيرې ماړئي دې اختر وريځ چې په اغا کې و دې فسحې ورائي قرباني کيده، رو وراسيدله. ۸بيا عيسیٰ پطروس او يوحنا ولاژل او ورته ويې ويل، ”لوړ شئ او دې ميژ دې پوره دې فسحې ماړئي تايوره کئ چې ويې خوري.“ ۹يغې ځنې پشتنه وکړه، ”په کيم ځوئي کې غوړې چې تايوره يې کي؟“ ۱۰يغ ځاوب ويرکه، ”وروئي، څرنګې چې شار ته نناوځئ بيا يو ساړائي و دې توسې سره مخومخ شي چې دې يبې منګئ و وري. اغا چې کيم کير ته نناوځي توس هه ورپسې لوړ شئ. ۱۱او دې کير خاوند ته ويايئ: ’ايستوذ يائي دې ولمانې کوټه چيرته دو چې زه په کې دې خپلې شاګردونې سره دې فسحې ماړئي وخورمه؟‘ ۱۲اغا و توس ته پوس په دوام چات کې يوه ستره فرش شويې کوټه دير وشائي، بيا وولته ماړئي تايوره کئ.“ ۱۳اغا لوړل او ټول شايون يې لکه څرنګې چې عيسیٰ ورته ويلي وي په اغا رانګ وليدل او دې فسحې ماړئي يې تايوره کړه.
دې فسح ماړئي
(متي ۲۶: ۲۶ - ۳۰ او مرقوس ۱۴: ۲۲ - ۲۶ او لومړی قرنتیان ۱۱: ۲۳ - ۲۵)
۱۴کله چې اغا ساعت روراسيده، عيسیٰ دې خپلې رسولونې سره دسترخوان ته کشينوست. ۱۵اغا ته يې وويل، ”زړه مې ډير غوشتل چې دې کړاوينې دې زغملې نه مخکې دې توسې سره دې فسحې ماړئي وخورمه. ۱۶دې ځکه زه توس ته يايمه چې ترڅو پره دې فسحې دې قربانئ مقصد دې خدائ په بدشائي کې پيره نه شي، تر يغې پره و نوره دا ماړئي نه خورمه.“ ۱۷بيا عيسیٰ پيوله روخاستله، شکر يې په ويوست او ويې ويل، ”دا وخلئ او په خپل ميانځ کې يې وويشئ. ۱۸دې ځکه زه توس ته يايمه چې په دا نه دې ورستې و تر يغې پرا دې انګيرې شاربات ونه تشمه، ترڅو دې خدائ بدشائي رو نه شي.“ ۱۹بيا يغ يوه ماړئي رووخستله، شکر يې په ويوست، اغا يې موته کړه او اغا ته يې ويرکړله او ويې ويل، ”دا دې مو سيرات دائي چې دې توسې دې پوره ويرکاول کيژې. دې مو په يود کې هه داسې کئ.“ ۲۰په دغ رانګ دې لماشوم ماړئي نه ورستې يې پيوله رووخستله او ويې ويل، ”دا پيوله دې خدائ او انسانونې ترميانځ نوائي لوظ دائي چې دې مو دې وينې په وسيله جوړيژي چې دې توس دې پوره توئيژي. ۲۱خو کسئ، اغا څوک چې دې مو سره و خيانات کو اغا دولته دې مو سره په دسترخوان نوست دائي. ۲۲لکه څرنګې چې دې خدائ دې خو مقرره وه چې دې انسان زيائي بايد مړ شي، خو افسوس دې يغ چا په حال چې دې يغ سره خيانات کو.“ ۲۳بيا اغا په خپله کې يو دې بل نه پشتنې شيري کړې چې په دئ کې و څوک دا کور کو.
دې ستر وولي په حق کې باحث
۲۴بيا دې يغې تر ميانځ باحث شيري شه چې په دئ کې و څوک په ټول نه ستر وګاڼل شي. ۲۵عيسیٰ اغا ته وويل، ”دې غير يهوديونې بدشاون په خپلې خالکې مشري کو او واکمنون دې خالکې خيرخواه ګاڼل کيژې. ۲۶خو توس داسې مه پنډيژئي، بلکې په توس کې دا تر ټول ستر خپل ځون واړيکائي وګڼي او مشر دا دې خيذماتګور په رانګ وي. ۲۷بيا په دا دوا سره کې کيم يو ستر دائي، اغا څوک چې ماړئي ته نوست دائي او ليا اغا څوک چې خيذمات کو؟ په يقين سره اغا څوک چې ماړئي ته نوست دائي. خو زه دې توسې په ميانځ کې دې يوه خيذماتګور په رانګ يمه.
۲۸خو توس دې مو دې اوزميشتينې په وخت کې دې مو سره ويلوړ وائي. ۲۹لکه څرنګې چې دې مو پلور موته دې بدشايئ حق روکړائي دائي، زه هه توس ته دا حق ديرکاومه. ۳۰توس و دې مو په بدشايئ کې دې مو په دسترخوان خورئي او تشئ او په تاختينه بندې و کشينئ او دې اسرائيلې په دولاس قابيلې بندې و حکومت کئ.“
دې پطروس دې انکار په حق کې دې عيسیٰ پيشګوئي
(متي ۲۶: ۳۱ - ۳۵ او مرقوس ۱۴: ۲۷ - ۳۱ او يوحنا ۱۳: ۳۶ - ۳۸)
۳۱عيسیٰ وويل، ”اې شمعونه، اې شمعونه! وروه، شيطون غوړي چې اغا توسې لکه د غانمې دې دونې په رانګ وڅانډوي، شه او بد سره ګوشي کو لکه څرنګې چې زميندور دې غانمې نه پيړ ګوشيا وي. ۳۲خو شمعونه! مو دې تو دې پوره داعو کړيې دو چې ايمون دې دې ميانځه لوړ نه شي. کله دې چې توبه وياستله او په څټ رو وګرځيدلې، بيا خپل وريڼه دې طاقتور که.“ ۳۳پطروس ځاوب ويرکه، ”اې ايستوذه! زه دې تو سره زندان او مارګ ته هه تايور يمه.“ ۳۴عيسیٰ وويل، ”اې پطروسه! زه توته يايمه چې نن شپه و دې چرګ دې بونګ نه مخکې درې ووره ويايې چې ته مو نه پيژانې.“
دې پائسې بټوه، کاڅوړه او تيره
۳۵عيسیٰ دې يغې نه پشتنه وکړه، ”کله چې مو توس بې دې پائسې، بې کاڅوړې او بې څاپلئ ولاژلئ، ايا په اغا وخت کې توسې سره دې کيم شي کمي وه؟“ يغې ځاوب ويرکه، ”نه.“ ۳۶عيسیٰ وويل، ”خو ويس ارڅوک چې دې پائسې کاڅوړه لري اغا دا دې ځون سره وخلي او په دغ رانګ خپل پانډيکائي هه. او دې ار چا سره چې تيره نه وي، بيا خپله چوغه دا خارڅه کو او يوه تيره دا وخلي. ۳۷دې ځکه زه توس ته يايمه چې دې پيغمبرونې دا ليکنه بايد پيره شي چې يائي:
’اغا و په باغيون کې وشميرل شي‘
دې ځکه ار څه چې دې مو په حق کې ليکل شوي دي اغا و رشتيا شي.“ ۳۸شاګردونې وويل، ”کسه ايستوذه! دې ميژ سره دولته دوې تيرې دي.“ عيسیٰ ځاوب ويرکه، ”دا باس دي.“
عيسیٰ دې زيتون په غره کې داعو کو
(متي ۲۶: ۳۶ - ۴۶ او مرقوس ۱۴: ۳۲ - ۴۲)
۳۹عيسیٰ دې ورچانې ووت او دې خپل عادات دې مخې دې زيتون غره ته راون شه او شاګردون يې هه ورپسې لوړل. ۴۰کله چې اغا ځوئي ته وراسيده، بيا اغا ته يې وويل، ”داعو وکئ چې په ازميشت کې ونه لويژئي.“ ۴۱بيا عيسیٰ دې يغې نه يو څو قدمه لرې لوړ شه، او په ګينډی شه او داعو يې وکړه. ۴۲يغ وويل، ”اې پلوره! که چيرې دې تو راضو وي، بيا دا پيوله دې مو نه لرې که. خو دې مو راضو نه بلکې دې تو راضو دا پيره شي.“ ۴۳بيا دې اسمون نه يوه فرشته اغا ته روشکاره شوه او اغا ته يې طاقات ويرکه. ۴۴عيسیٰ په ډير ساخت حالات کې و او په ډير جوش سره يې داعو وکړه او خوله يې دې وينې دې سوسکيې په رانګ په منځکه بندې څاکيدلې. ۴۵کله چې عيسیٰ دې داعو نه روچګ شه، بيا شاګردون ته روغائي او ويې ليدل چې اغا دې غمه ستومانه او ووده شوي وي. ۴۶يغې ته يې وويل، ”توس ويلې ووده يئ؟ چګيژئي او داعو وکئ چې په ازميشت کې ونه لويژئي.“
دې عيسیٰ سره خيانت کړل او نيول
(متي ۲۶: ۴۷ - ۵۶ او مرقوس ۱۴: ۴۳ - ۵۰ او يوحنا ۱۸: ۳ - ۱۱)
۴۷عيسیٰ ليا خبرې کړلې چې يوه ډاله روغله او يهودا چې دې يغې دولاسې شاګردونې نه و، په اغا نه دې مخکې راون و. اغا عيسیٰ ته ويرنژدې شه چې کوشال يې کو. ۴۸خو عيسیٰ وويل، ”اې يهودا! ايا په کوشلاولې سره دې انسان زيائي ديشمنون ته په لوس ويرکاوې؟“ ۴۹کله چې دې عيسیٰ شاګردونې وليدل چې څه کيژي، بيا ويې ويل، ”ايستوذه! ايا په تيرې يې ووائي؟“ ۵۰دې يغې نه يو کاس دې ستر امام په نيکار بريد وکه او دې يغ شائي غوژ يې پرې که. ۵۱خو عيسیٰ وويل، ”باس مه کئ.“ عيسیٰ دې يغ ساړي په غوژ بندې خپل لوس کشياش او اغا يې روغ که. ۵۲بيا عيسیٰ مشرون امامون، دې بيت المقدس سوتينکي افسرانې او نور قومي مشرون ته چې دې يغ دې نيولې دې پوره روغلي وي، وويل، ”ايا زه کيم شيکاوينکائي يمه چې دې تيرې او لاوړونې سره دې مو دې نيولې دې پوره روغلي يئ؟ ۵۳زه اره وريځ دې توسې سره بيت المقدس کې ومه او توسې دې مو دې نيولې اڅه ونه کړه. خو دا وخت چې تياره ړانګه دو بيا دې توسې وخت دائي.“
پطروس دې عيسیٰ نه انکار کو
(متي ۲۶: ۵۷ - ۵۸، ۶۹ - ۷۵ او مرقوس ۱۴: ۵۳ - ۵۴، ۶۶ - ۷۲ او يوحنا ۱۸: ۱۲ - ۱۸، ۲۵ - ۲۷)
۵۴يغې عيسیٰ ونيوه او دې ستر امام کير ته يې بوته او پطروس دې لرې نه پسې راون و. ۵۵اغي دې موڼئ په ميانځ کې يور بال که او ګړد وړد ځنې کشينوستل او پطروس هه دې يغې سره کشينوست. ۵۶په داسې حال کې چې اغا دې يور رڼو ته نوست و يوې وينځې اغا وليده، بيا په ځير يې ورته وکاتل او ويې ويل، ”دا ساړائي هه دې عيسیٰ سره و.“ ۵۷خو پطروس منکر شه او ويې ويل، ”اې شځې! زه اغا نه پيژانمه.“ ۵۸لژ ورستې بل ساړي هه اغا ته وکاتل او ويې ويل، ”ته هه دې يغې دې ډالې نه يې.“ خو پطروس وويل، ”اې وروره! زه نه يمه.“ ۵۹شو او خو يو ساعت دې ورستې يوه بل ساړي تائيد کړه او ويې ويل، ”په دا کې ايڅ شک نشته چې دا ساړائي هه دې عيسیٰ سره و، دې ځکه چې اغا هه جليلي دائي.“ ۶۰خو پطروس ځاوب ويرکه، ”اې وروره! زه نه پئيژمه چې ته څه يائې.“ يغ ليا خبرې کړلې چې په مخ چرګ بونګ وکه. ۶۱عيسیٰ مخ رووړو او پطروس ته يې وکاتل او پطروس ته دې عيسیٰ خبرې وير په يود شوې چې يغ ته يې ويلي وي، ”نن شپه و دې چرګ دې بونګ نه مخکې درې ووره ويايې چې ته مو نه پيژانې.“ ۶۲پطروس دې ورچانې ووت او په سيرې سيرې يې وژاړل.
دې عيسیٰ سپکاوائي او والل
(متي ۲۶: ۶۷ - ۶۸ او مرقوس ۱۴: ۶۵)
۶۳کيمې خالکې چې دې عيسیٰ سوتنه کړله په اغا بندې مالانډې وواللې او ويې وويه. ۶۴دې يغ سترګې يې وتاړلې او پشتنه يې ځنې وکړه، ”ويس دې غيبه ويايه چې ته چا ووالې؟“ ۶۵او نورې ډيرې سپکې خبرې يې هه ورته وکړې.
عيسیٰ دې مذابي شورې په مخکې
(متي ۲۶: ۵۹ - ۶۶ او مرقوس ۱۴: ۵۵ - ۶۴ او يوحنا ۱۸: ۱۹ - ۲۴)
۶۶کله چې وريځ شوه بيا قومي مشرون، دې امامونې مشرون او دې شريعت عالمون سره روټول شول او عيسیٰ يې خپله شورا ته رواست. ۶۷يغې وويل، ”ميژ ته ويايه چې ته مسيح يې؟“ يغ ځاوب ويرکه، ”که زه توس ته ويايمه بيا په مو و يقين ونه کئ ۶۸او که زه درخه پشتنه وکمه، بيا توس و ځاوب رونه کئ. ۶۹خو په دا نه دې ورستې و دې انسان زيائي دې مطلق قادر خدائ شي لوس ته نوست وي.“ ۷۰يغې ټولې وويل، ”بيا ته دې خدائ زيائي يې؟“ عيسیٰ ځاوب ويرکه، ”توس خپل يايئ چې زه يمه.“ ۷۱يغې وويل، ”نور ميژ شائدون ته اړتيا نه لري. ميژ ار څه دې يغ دې خپلې خولې نه ورويدل.“