د پناه اخیستلو ښارونه

(شمېر ۳۵: ۹ - ۳۴ او تثنیه ۱۹: ۱ - ۱۳)

۱بیا څښتن یوشع ته وویل ۲چې د اسراییلو قوم ته ووایه: <د پناه اخیستلو ښارونه چې د هغو په باره کې مې د موسیٰ په وسیله تاسو ته ویلي وو وټاکئ. ۳نو هرڅوک چې په سهوې سره یو سړی ووژني، کولی شي هلته لاړ شي او د وژل شوي نفر د خپلوانو څخه وتښتي او خوندي پاتې شي. ۴هغه کولی شي د دې ښارونو له جملې څخه یو ښار ته وتښتي، د ښار دروازې ته چې د قضاوت ځای دی ورشي او مشرانو ته دې د پېښې په هکله بیان ورکړي. بیا به هغوی هغه نفر ته اجازه ورکړي چې ښار ته ورداخل شي او هغه ته د اوسېدلو دپاره ځای ورکړي، ترڅو وکولی شي هلته پاتې شي. ۵که چېرې بدل اخیستونکی هغه تعقیب کړي، نو د هغه ښار خلک باید په قتل باندې تورن نفر هغه ته په لاس ورنه کړي. هغوی باید د هغه ساتنه وکړي ځکه هغه نفر یې په سهوې سره وژلی دی او مخکې یې ورسره کومه دښمني نه درلوده. ۶هغه به په دې ښار کې تر هغه وخته پورې پاتې کیږي ترڅو په علني محاکمه کې بې ګناه ثابت شي او تر هغې پورې چې مشر کاهن مړ شي. بیا هغه کولی شي چې بېرته خپل کور او خپل ښارګوټي ته یعنې له کوم ځای څخه چې هغه راتښتېدلی وي لاړ شي.>

۷نو د اسراییلو قوم د جلیل قادش چې د نفتالي په غرنۍ سیمه کې ؤ بېل کړ، شکیم یې د افرایم په غرنۍ سیمه کې او قریت اربع (حبرون) یې د یهودا په غرنۍ سیمه کې بېل کړ. ۸د اردن د سیند په ختیځ کې د دښتې په لوړه جلګه باندې چې د اریحا ختیځې خواته وه هغوی باصر وټاکه چې د روبین په سیمه کې ؤ، راموت یې په جلعاد کې چې د جاد په سیمه کې پروت ؤ وټاکه او جولان یې په باشان کې چې د منسي په سیمه کې پروت ؤ وټاکه. ۹دا د پناه اخیستلو هغه ښارونه وو چې د اسراییلو د ټول قوم دپاره او د هغو بېګانه خلکو دپاره چې د هغوی په منځ کې اوسېدل وټاکل شول. هرچا چې به په سهوې سره بل نفر واژه، هغه به د بدل اخیستونکي څخه هلته ساتنه ترلاسه کولی شوه. که چېرې هغه نفر اول د غونډې په مخکې نه ؤ ملامت شوی هغه یې نه شو وژلی.