دې عيسیٰ ازميشت
(متي ۴:_۱_-_۱۱ او مرقوس ۱:_۱۲_-_۱۳)
1 عيسیٰ چې دې روح القدس نه ډاک و، دې اردن دې سيند نه روګوډ شه او اغا روح اغا داشتې ته بوته 2 او په اغا ځوئي کې څالويشت وريځې دې شيطون دې اوزميشت لوندې و. په اغا وريځې کې اغا ايڅ ونه خواړل او په اخره کې ډير وژائي شه. 3 شيطون يغ ته وويل، ”که ته دې خدائ زيائي يې بيا دا تيژه ته ويايه چې په ماړئي بادله شي.“ 4 خو عيسیٰ ځاوب ويرکه، ”دې خدائ په کلام کې ليکل شوي دي:
**انسان ګوشائي په ماړئي بندې ژوندائي نه دائي.“
5 بيا شيطون اغا يو چګ زي ته بوته او دې سترګې په راپ کې يې ورته دې ټولې دنيو بدشايئ وير وشولې. 6 شيطون يغ ته وويل، ”زه و دې دغ ټولې واک او اختيار او دې يغې شان او شوکت توته دير کمه، دې ځکه چې دا موته روکړل شوي دي او ار چا ته چې زه وغوړمه اغا ته يې ويرکاومه. 7 که چيرې ته موته سجده وکې بيا و دا ټول دې تو شي.“ 8 عيسیٰ په ځاوب کې وويل،
”دې خدائ په کلام کې ليکل شوي دي چې خپل تيشتن خدائ ته عبادت که او ګوشائي دې يغ خذمات که.“
9 بيا شيطون اغا يروشلم ته بوته او دې بيت المقدس په مينوره يې ودروو او ورته ويې ويل، ”که چيرې ته دې خدائ زيائي يې بيا خپل ځون دې دغ ځوئي نه کيز سنړ وايه. 10 دې ځکه چې دې خدائ په کلام کې ليکل شوي دي:
***خدائ و خپلې فرشتې ته حکم وکو چې تو وسوتي.
11 په دغ رانګ ليکل شوي دي:
اغا و تو په خپل لوسينه کې پورته کو، ترڅو دې تو پشه په تيژه ونه لاګيژي.“
12 خو عيسیٰ په ځاوب کې وويل،
”دې خدائ په کلام کې ويل شوي دي چې خپل تيشتن خدائ مه وزمايئ.“
13 کله چې شيطون ټولې اسوسې اخر ته وراسولې، بيا اغا يې دې يو څه وخت دې پوره پرياش.
په جليل کې دې عيسیٰ دې کور شيري
(متي ۴:_۱۲_-_۱۷ او مرقوس ۱:_۱۴_-_۱۵)
14 عيسیٰ دې روح القدس په قدرات سره جليل ته روګوډ شه. دې يغ په حق کې په ټولې سيمې کې اوزه ړانګه شوله. 15 اغا دې يهوديونې په عبادتخونې* کې تعليم ويرکاوه او ټولې خالکې دې يغ ستوينه کړله.
دې ناصرې خالک عيسیٰ نه مني
(متي ۱۳:_۵۳_-_۵۸ او مرقوس ۶:_۱_-_۶)
16 بيا عيسیٰ دې ناصرت شار ته، يعني اغا ځوئي ته چې اغا په کې ستر شوائي و روغائي، او لکه څرنګې چې دې يغ عادات و بيا دې سبت په وريځ عبادتخانې ته لوړ شه. اغا وولته ودريده چې دې خدائ کلام ويائي 17 او دې اشعيا پيغمبر طومار** ورته ويرکړل شه. اغا يې خلوص که او اغا ځوئي يې پيدو که چې په کې ليکل شوي وي:
18 ”دې تيشتن روح په مو بندې نازل شوائي دائي
دې ځکه چې زۀ يې غوره کړائي يمه
ترڅو غريبونې ته زرائي ورساوم
يغ زه رولژلئ يمه چې اعلان وکمه
چې بانديون و ازود شي
ړونده و سترګاور شي او مظلومون و ازود شي
19 او دا اعلان کمه چې دې تيشتن دې مهربونئ وخت روراسېدلئ دائي.“
20 عيسیٰ طومار باند که او اغا يې په څټ دې عبادتخونې مرستيال ته ويرکه او کشينوست. ټولې خالکې په عبادتخانه کې دې يغ خو ته سترګې نيوليې وې. 21 عيسیٰ يغې ته وويل، ”نن چې توسې دې خدائ دې کلام دا ليکنه ورويدله، اغا رشتيا شوه.“ 22 يغې ټولې په اغا بندې شه وويل او په دا حيرون شول چې داسې دې فاضل خبرې دې يغ دې خولې نه رو وواتلې او ويل يې، ”ايا دا دې يوسف زيائي نه دائي؟“ 23 عيسیٰ يغې ته وويل، ”دې شک نه وره چې توس و موته دا متال يايئ: ’اې طبيبه! خپل ځون روغ که.‘ دا و هه روته ويايئ چې کيم کورينه چې تو دې کپرناحوم په شار کې کړي دي او ميژ دې يغ په حق کې ارويدلي، اغا کورينه په خپل شار کې هه وکه.“ 24 عيسیٰ زيوته کړه، ”په يقين سره زه توس ته دا يايمه چې ايڅ پيغمبر په خپل وطن کې چا نه دائي مانلائي. 25 دا رشتيا دي چې دې الياس پيغمبر په زمونه کې په اسرائيلې کې ډيرې کونډې وې. په اغا وخت کې درې نيم کوله وارينه نه وي شوي او په ټول وطن کې ساخته قحطي روغليې وه. 26 خو الياس په اغا کونډې کې يوې ته هه دې مراستې دې پوره ونه لاژل شه، خو ګوشائي اغي کونډې ته ولاژل شه چې دې صيدون دې زرفت په سيمه کې وه. 27 په دغ رانګ دې اليشع نبي په زمونه کې په اسرائيلې کې ډير خالک وي چې دې جذوم په بيموري وخته وي، خو دې يغې نه يو هه پوک او روغ*** نه شه، ګوشائي نعمان چې دې شام و، روغ شه.“ 28 کله چې په عبادتخونه کې خالکې دا خبرې ورويدلې بيا ډير په قهر شول. 29 اغا روچګ شول او عيسیٰ يې دې شار نه ويوست او دې يغې غونډئي سار ته يې وخيژوو چې د شار په جوړ شوائي و ترڅو لوندې يې سنړ وائي. 30 خو اغا دې يغې دې ميانځ نه تير شه او لوړ شه.
عيسیٰ پيريونې نيولي ساړي ته شفا ويرکاوي
(مرقوس ۱:_۲۱_-_۲۸)
31 بيا عيسیٰ کپرناحوم ته چې دې جليل يو شار و لوړ شه او دې سبت په وريځ يې خالک ته تعليم ويرکاوه. 32 خالک دې يغ په تعليم حيرون شول، دې ځکه چې په پيره اختيار سره يې خبرې کړلې. 33 په عبادتخونه کې يو ساړائي و چې پيريونې نيولائي و او په چګ اووز يې سيرې ووالې: 34 ”اې عيسیٰ ناصري! دې ميژ سره څه کور لرې؟ ته روغلئ يې چې ميژ تباه کې؟ زه دې پيژانمه چې ته څوک يې، ته دې خدائ سپيڅلئ يې.“ 35 عيسیٰ پيري ته حکم وکه، ”غلائي شه او دې دغ ساړي نه رو ووځه.“ پيري اغا ساړائي دې يغې په مخکې په منځکه رو وويشت او بې دې دغې چې کيم زيون ورته وراساوي ځنې ووته. 36 ټول خالک حيرون شول او يو بل ته يې وويل، ”دا څه خبره دو چې دا ساړائي په پيره اختيار او قدرات سره پيريون ته امر کو او اغا ووځي؟“ 37 او په دغ رانګ دا خبره په ټوله سيمه کې ړانګه شوه.
عيسیٰ ډير خالک ته شفا ويرکاوي
(متي ۸:_۱۴_-_۱۷ او مرقوس ۱:_۲۹_-_۳۴)
38 عيسیٰ دې عبادتخونې نه رو ووته او دې شمعون کير ته لوړ شه. دې شمعون خوشيې ساختې تبې نيولې وه او يغې دې عيسیٰ نه وغوشتل چې دې يغې سره مراسته وکو. 39 عيسیٰ لوړ شه او دې يغې په خو کې ودريده او تبې ته يې امر وکه چې اغا پريژدي. تبې اغا شځه پريشوله، بيا شځه په مخ چګا شوله او دې يغې خذمات يې شيري که.
40 دې لمر پريواتې په وخت کې خالکې خپل بيمورون چې په رانګ رانګ بيمورئي وخته وي عيسیٰ ته رواستل. يغ په ار يو بندې خپل لوس کشياش او ټول يې روغ کړل. 41 دې ډيرې خالکې نه پيريون وواتل او سيرې يې والې، ”ته دې خدائ زيائي يې.“ خو عيسیٰ پيريونې ته حکم وکه او اغا يې پرې نه شول چې خبرې وکو، دې ځکه چې اغا پئيدل چې اغا مسيح دائي.
عيسیٰ په عبادتخانه کې تعليم کو
(مرقوس ۱:_۳۵_-_۳۹)
42 کله چې ګائيز شه بيا عيسیٰ دې شار نه راون شه او يو ګوشي ځوئي ته لوړ شه. خالکې اغا غوشت او چې کله يې پيدو که، بيا کوشش يې وکه چې دې يغ دې تللې مخه ونسي. 43 خو يغ ورته وويل، ”زه بايد نور شارينه ته هه دې خدائ دې بدشايئ زرائي وراساومه، دې ځکه چې دې دغ کور دې پوره رولژل شوائي يمه.“ 44 بيا اغا دې يهوديې په ټولې عبادتخانې کې تعليم ويرکاوه.