پينځام ساباق
مالدار خالک ته خبردارائي
۱وروئي اې مالدارې خالکې! دې يغې موصيبتينې په خاطر چې په توس بندې روتلينکي دي، ژاړو او وير وکئ. ۲دې توسې مالدارتوب تباه شوائي دائي او جومې مم چمجئ خواړليې دي. ۳دې توسې سره زار او سپين زار زانګ والي دي او دې يغې زانګ و په توس شائدي ويرکاوي او دې يور په رانګ و دې توسې سيرات وسيځي. خو بيا هه توس دې دغې دنيو په اخرې وريځې کې مول او دولت جامع کاوئي. ۴کسئ، کيمې خالکې چې دې توسې په پاټيون کې لاؤ کړائي دائي او توس دې يغې مزديري نه دو ويرکړيې، سيرې وائي او دې لاوګريې فريودينه دې مطلق قادر تيشتن غوژينه ته راسيدليې دي. ۵توس په دنيو کې په عيش او عشرت ژوند تيراوئي او مزې کئ، خو ويس توس دې يغې ځناورې په رانګ يئ چې ځونينه مم دې حلالولې دې وريځې دې پوره مزي کړي دي. ۶توس بې ګناه خالک مجرمون کړل او وم ويژنل او اغا دې توس په مخکې ونه دريدل.
په ساختئ کې صابر کړل
۷نو اې خوانديې او وريڼې! دې تيشتن تر روتاګ پره صابر وکئ. کسئ، يو زميندور څرنګې دې خپلې منځکې نه دې قيمتي فصل دې روټولاولې په خاطر صابر کو او دې مني او څړميني بارونينه ته انتظار کو. ۸نو توس هه بايد صابر وکئ او خپل زړينه طاقتور کئ، دې ځکه چې دې تيشتن روتاګ رونژدې دائي.
۹اې خوانديې او وريڼې! دې يوه بل نه شکايات مه کئ، ترڅو خدائ توس تر خپلې پئصالې لوندې ونه نسي، دې ځکه چې قاضي په دروزه کې ويلوړ دائي. ۱۰اې خوانديې او وريڼې! کيمې پيغمبرونې چې دې تيشتن په نوم خبرې کړيې دي دې يغې صابر او تکليفينه دې خپلې ځونينې دې پوره مثال وګرځاوئي. ۱۱ميژ صابر کاوينکائي خالک بختاور ګڼي. توس دې ايوب دې صابر په حق کې ارويدلي دي او خبر يئ چې تيشتن په اخير کې دې يغ سره څرنګې مراسته وکړه، دې ځکه چې خدائ ډير زړه سوينوک او مهربونه دائي.
۱۲اې دې مو خوانديې او وريڼې! په اخير کې دا مهمه دو چې قاسام ونه خورئي، نه په اسمون، نه په منځکه او نه په څه بل شي، بلکې دې توسې ”اې“دا ”اې“وي او ”نه“مم ”نه“وي، داسې نه چې دې خدائ دې پئصالې لوندې روشئ.
زوراوره او اثرنوکه داعو
۱۳که په توسې کې څوک دې تکليفينې سره مخومخ وي، نو داعو دا وکو او که څوک خواشول وي، نو اغا دا دې ستاينې سندرې ويائي. ۱۴که په توس کې څوک بيمور وي، نو دې کليسې مشرون دا رو وغوړي چې دې يغ دې پوره داعو وکو او دې يغ سيرات دا دې تيشتن په نوم په تيل بندې غوړ کو. ۱۵کيمه داعو چې په ايمون سره وشي، نو بيمور و جوړ شي. تيشتن و په څټ اغا روغ کو او که ګناه يې کړائي وي، نو اغا و ورته باخش شي. ۱۶نو بيا يوه بل ته دې خپلې ګونائينې اقرار وکئ او دې يوه بل دې پوره داعو وکئ چې شفا وميمئ. دې صادق ساړي داعو ډيره زوراوره او اثرنوکه وي. ۱۷الياس نبي دې ميژ په رانګ يو انسان و، خو کله يې چې دې زړه دې تاله داعو وکړه چې بارون دا ونه واريژي، نو دې درې نيمې کولينې پره په منځکه بندې بارون ونه شه. ۱۸يغ يورې بيا داعو وکړه او دې اسمون نه بارون وشه او په منځکه کې فاصل پئيدو شه.
۱۹اې دې مو خوانديې او وريڼې! که په توس کې څوک دې رشتيني ليارې نه ووړي او بل څوک اغا واپس روګرځوي، ۲۰نو اغا دا په دا پوئي شي چې ار څوک چې يو ګونانګور دې خپلې غلاطې ليارې نه روګرځوي، نو اغا دې مارګ نه ژغوري او دې يغ ګونانګور ډير ګونائينه و باخش شي.